رازهای ا صلی موفقیت دروبلاگ نویسی و افزایش بازدید کنندگان:
1- خلاقیت اساسی ترین رمز موفقیت در وبلاگ نویسی
وبلاگ نویسی کاری است که جان می دهد برای خلاقیت همچنان که خلاقیت جان می دهد برای وبلاگ نویسی. فضای اینترنت و وبلاگ نویسی به نمایشگاه بزرگ نقاشی می ماند که روزانه صدها ملیون انسان به تماشای آن می آید.درچنین رقابت تنگاتنگ هنرنمایی که برنده خواهد شد؟ تماشاگران به غرفه کدام نقاش بیشترمراجعه خواهندکرد؟ طبیعی است انسان تشنه ای خلاقیت و تازگی است و غرفه ای ازهمه بیشتر مورد استقبال بازدید کنندگان قرارخواهد گرفت که هرروزطرح نو ونقش جدید و ابتکاری را به نمایش بگذارد وبلاگ نیز دقیقا درنمایشگاه بزرگ اینترنت ورقابت نفس گیرخلاقیت وهنرمندی همین جایگاه را دارد. وبلاگی که ازنظرمحتوا و قالب خلاقانه و بی نظیرارائه گردد طبعا مورد استقبال بیشتر بازدید کنندگان قرار خواهد گرفت و وبلاگ موفق و پیشتاز خواهد شد.
2- دانایی وهنرمندی رمزدوم موفقیت دروبلاگ نویسی
وبلاگ بدون محتوا وبلاگ نیست محتواهم بستگی به توانایی هنری یا علمی مدیروبلاگ دارد. گیرم کسی خلاقیت هم داشته باشد اما دانش بالا و هنرمندی قوی نداشته باشد چگونه از قوه ای خلاقیت و ابتکار خود استفاده می کند؟ زمینه ای نشان دادن خلاقیت و روح هنری، دانش بالا و آموختن هنراست.
ثبت نام اینترنتی در سایت سفارت استرالیا یا اداره اموراتباع خارجی و
مهاجرت آن کشور چگونه است؟
شاید شما هم خبر داغ ثبت نا اینترنتی مهاجرت به استرالیا را شنیده و یا حتی دیده باشید و یا هم حتی فرم ثبت نام را گرفته و ارسال کرده باشید. من هرچه خواستم چشم و گوشم را در خصوص این خبر ببندم اما نتوانستم. دیدم سایتها و وبلاگهای افغانی پر از بحثهای داغ بر سر ثبت نام اینترنتی استرالیاست ولی هیج سایت و وبلاگی آدرس ایمیل یا آدرس سایتی قابل اطمنان و معتبری را که واقعا برنامه ای ثبت نا اینترنتی داشته باشد ارائه نکرده است برخی از وبلاگها و سایتها هم که کدام آدرسی برای ثبت نام اینترنتی استرالیا داده است اولا اینکه سایت جدید نیست بلکه همان سایت سفارت استرالیا یا سایت اداره ای امور اتباع خارجی و مهاجرت استرالیاست که از سابق هم بوده و در آنها هیج برنامه و فرم جدیدی مشاهده نمی شود. ثانیا اینکه خود این آقایانی که به نحوی خبر ثبت نام اینترنتی استرالیا را نشر کرده اند پیشاپیش یاد آوری کرده اند که ما برای آگاه کردن مهاجرین افغانی و نجات آنان از شر دسیسه های کلاهبرداران صرفا اطلاع رسانی کرده ایم و این همه همهمه برای هیج است.
آدم های دنیــــای مجــــازی دل دارنــد ! و چیزی به نام احســــــــــاس ! آدم های دنیای مجازی گاهیمـــــغرورند مثل مـــن ! و گاهیبی ریـــــــامثل تـــــو ! آدم های اینجافقط گاهی نــــــــگاه نــــــــــدارند ! این گاهی خوبــــــــــ استــــ و گاهــی ندیدن چشم های آدم ها یکـــــ عمر اشــــــــتباه را به بار می آورد ! یک عمر اشتـــباه هم می شود تمام شـــــدن یه دوســــــتی ِ دوستـــــــ داشتنی ! آدم های دنیـــــای مجـــــازی گاهی هیــــچ فرقــــی با آدم های اطرافـــــمان ندارند ! گاهی پشیمــــــــان می شوند دلــــــــگیر می شوند غـــــــصه می خورند تنهــــــا می شوند سکوتــــــــــ می کنند و گمان می کنند همه چیز درستــــــــ می شود ! اما همیشه فکر های آدم ها درستـــــ نیستــــــ ! آدم های دنیای مجازیلجــــــــبازند گاهی ! آدم های دنیـــــای مجازی گاهــــی دلتنگـــــــ میشوند و هیچ حرفـــــــی نمی زنند ! چون از خاموشــــــــی ِ رفقایشان می ترســـند ! می ترسنـــد سکوتـــــــ ِ رفیقشان به معنای یکــــــ دنــــــــیا درد باشد ! آدم های دنــــــیای مــــجازی . . . یکی از این آدم ها مثــــل مـــن حرفـــــــــ هایش را دلتنــــــــگی هایش را دوستــــــــــ داشــــتن هایش را به زبان نـــــمی آورد تا مــــــبادا مبــــــــــادا رفاقتــــــــــ اجـــــباری شود ! آدم های دنـــیای مـــجازی گاهی مثل تـــــــــو فکر میکنند با سکوتـــــــ با گذشـــــتن با ندیدن حــــق خودشان با نخواســــــتنشان همه چیز حــــــل می شـــــود ! نه . . . رفیــــــق اینطور نیستــــــ ! آدم های دنیای مجازی هیچ فرقی با آدم های اطرافـــــمان ندارند ! فقط نگــــــــاه ندارند ! نـــــــگاه ...!
در این حال و هوایی که بی تو هستم ، تنها هستم ، چشمهایم بهانه میگیرد
و شانه هایم به تکیه گاه نیاز دارد. این چشمهای بهانه گیرم ، بهانه دیدن تو را میگیرند ، این شانه های
خسته به انتظار تو نشسته اند. دستهای پر از نیازم به دستهای مهربان تو نیاز دارند. من که به قلب تو پناه آورده ام ، مرا بی سرپناه نکن ،
شانه هایم به تکیه گاه نیاز دارند ،
یک تکیه گاه برای آرامش و یک فرصت برای در کنار تو بودن. این آرامش را از من نگیر ،بگذار احساس کنم که دیگر بی سرپناه نیستم ،
بگذار احساس کنم که میتوانم یک عاشق باشم ، عاشقی که برای
رسیدن به تو بی قراری میکند و میداند اینک که در قلب تو اسیر است ،
بدون تو دیگر زندگی برایش به معنای خط آخر نفس کشیدن است . نگذار به آخر خط برسم ، آنجایی که دیگر به هیچکس امیدی ندارم . مرا باور کن در این حال و هوایی که هستم ،
احساس درونی مرا در قلبت حس کن
و بدان که شانه هایم در این لحظه ها به
تکیه گاه نیاز دارند ، تکیه گاهی که تو باشی . آغوشم بی قرار است تا تو را در میان خودش بگیرد ، بفشارد
تا آرام کند قلبی که بی تاب است و آسمان چشمهایم که مدتهاست ابری
و دلگرفته است را آبی کند. هنوز رنگ آبی آسمان چشمهایم را ندیده ام از لحظه ای که تو آمدی طعم شیرین
محبت و عشق را نچشیده ام ، عاشق هستم، اما با عشق،
به آن لحظه های زیبا نرسیده ام .بیا و سرت را بر روی
شانه هایم بگذار تا احساس کنم یکی را در این دنیا دارم